De Algemene Ledenvergadering (ALV) vond afgelopen jaar plaats op zaterdag 24 oktober om 10:30 via een Zoom bijeenkomst waar leden konden inloggen.
Bij Zoom bijeenkomsten kunnen deelnemers vragen stellen via het chat-kanaal. Onder op deze pagina zijn de relevante documenten voor de ALV te vinden.
Na de ALV volgde er een lezing door Hein van Dongen met de titel ‘De meervoudige persoonlijkheid van de parapsychologie’.
Abstract lezing Hein van Dongen:
De meervoudige persoonlijkheid van de parapsychologie.
De vroege parapsychologen, 'psychical researchers' als Myers, Gurney, James, Flournoy e.a. vervulden een pioniersrol in het onderzoek naar meervoudige persoonlijkheden en dissociatie. Zij beschouwden dissociatie niet noodzakelijkerwijs als een stoornis. Ze zagen er ook een begunstigende factor in voor wat men destijds ‘mediamieke' verschijnselen noemde.
Als je de geschiedenis doorloopt zie je dat veel onderzoekers zelf ook enigszins gespleten in dit veld staan. Veel onderzoekers hebben 'twee zielen in hun borst', nl. iemand die hoopt op nieuwe ontdekkingen en aan de andere kant een 'innerlijke scepticus'. Die twee perspectieven samen zorgen voor de dynamiek van het onderzoek. Flournoy formuleerde dit als volgt: enerzijds moet je uitgaan van 'alles is mogelijk', anderzijds van 'bijzondere claims vragen sterke bewijzen.'
Het wordt een ander verhaal wanneer elke samenhang tussen de verschillende benaderingen verdwijnt.
Het onderwerp van de parapsychologie kun je fysisch benaderen (observatie-effecten, retrocausaliteit), psychologisch (van persoonlijkheidskenmerken van proefpersonen tot Tenhaeffs 'introspectieve methode'), narratief (verhaalstructuren), historisch, klinisch, wetenschapssociologisch, filosofisch etc.. Ik zou willen verdedigen dat de verschillende invalshoeken elkaar nodig hebben om recht te doen aan de urgentie van de vragen op dit gebied.
De interpretatie van parapsychologisch onderzoek lijdt ook onder een dissociatie die in vrijwel de hele westerse wetenschap zit ingebakken, namelijk het cartesiaans dualisme. Dit dualisme ging uit van de interferentie of interactie tussen bewustzijn (cogito) en materie (uitgebreidheid) maar kon niet bevredigend uitleggen hoe dit in zijn werk ging, omdat men tussen het bewustzijn en de materie 'per definitie' geen overlapping toestond.
Ondanks de ontwikkelingen in het hersenonderzoek en de fysica (waarin de oude notie van de 'uitgebreidheid' van materie is losgelaten) werkt dit dualisme nog steeds door in de cultuur.
Wellicht zijn de verschijnselen die de parapsychologie onderzoekt geen anomalieën meer ten opzichte van elk wetenschappelijk wereldbeeld, maar vooral ten opzichte van onze 'alledaagse' common sense.
We kunnen ons gezond verstand daarom een gezonde dosis gespletenheid aanbevelen.
--------------------------