Kan de Parapsychologie rijk worden door Associatieve Remote Viewing

Ingediend door vbijllaardt op zo, 07/12/2020 - 17:52

Remote Viewing (RV) is de Amerikaanse term voor helderziendheid. Dus niets nieuws onder de zon? Nauwelijks, het gaat in RV experimenten om het beschrijven van een door een random gekozen (via het lot) locatie of foto’s van deze locatie. Echt precies zoals je een helderziendheidstest zou uitvoeren. Oorspronkelijk was het pas een echt RV experiment als er een persoon, de ‘zender’, op die locatie was. Je zou een dergelijke opzet beter nog een telepathie-experiment kunnen noemen. Maar helderziendheid en telepathie zijn in deze experimenten zoals zo vaak niet van elkaar te scheiden. De resultaten van RV experimenten zijn dan ook qua sterkte geheel vergelijkbaar met bijvoorbeeld de traditionele Ganzfeld-telepathie experimenten.
En hoewel de naam Remote Viewing vooral catchy is, is er toch iets speciaals gaande met RV experimenten. Door deze RV experimenten namelijk op een speciale manier uit te voeren, waarbij de locatie pas in de toekomst wordt gekozen, zou je er flink geld mee kunnen verdienen! Eigenlijk is een experiment waarbij pas het doel wordt gekozen nádat de proefpersoon iets gedaan heeft, een precognitie experiment. Dus een experiment waarbij een gebeurtenis in de toekomst wordt voorspeld. En natuurlijk zou je dus ook met een standaard precognitie experiment via de in de toekomst voorspelde uitkomst van de roulette geld kunnen verdienen. Nog sterker, het feit dat de casino’s winst maken zou volgens sceptici betekenen dat precognitie niet bestaat. Feitelijk is alleen de conclusie gerechtvaardigd dat de sterkte van onze precognitie niet groot genoeg is om het voordeel van het casino, dat ingebakken zit in roulette, te neutraliseren. Overigens kun je je voorstellen dat iemand die wel mbv zijn paranormale gaven rood of zwart voorspelt, en dat goed genoeg doet om er een (kleine) winst mee te maken, dat niet aan de grote klok gaat hangen. Er zijn anekdotes over oude vrouwtjes die dagelijks in het casino van Monaco een gokje wagen en daar gemiddeld iets aan over houden maar dat zijn anekdotes en wat we willen is een ‘experimenteel te verifiëren claim.’

En hier komt de associatieve vorm van remote viewing (ARV) om de hoek kijken.

Hoe gaat dat nu in zijn werk? Stel je hebt een begaafd Remote Viewer. Iemand die al jaren een toevallig gekozen lokatie goed weet te beschrijven. In een associatieve RV trial vraag je deze persoon de locatie te beschrijven die hij over 2 uur te zien krijgt. In een normale RV-trial vergelijk je die beschrijving met het target en met een andere, voor controle random gekozen, locatie. De kans dat de beschrijving bij toeval het best hoort bij de daadwerkelijke doellocatie is een half. (Bij 3 controle locaties is de kans dat de echte locatie het best past bij de beschrijving van de Remote Viewer 1 op 4 etc.), In een associatieve trial worden uit de beschikbare target-pool twee locaties gekozen en die worden geassocieerd met een toekomstige uitkomst van de roulette. Hoe doe je dat? Wel eigenlijk heel eenvoudig. De helft van de targetpool noem je namelijk ‘rood’, de andere helft noem je ‘zwart’. De eerste locatie wordt random uit de ‘rode pool’ gekozen, de tweede uit de ‘zwarte pool’. De associatie van de eerste locatie is dus met ’rood’ en de tweede locatie met ‘zwart’
Nu ga je als ‘beoordelaar’ beide locaties met de reeds gegeven beschrijving van de proefpersoon vergelijken en wat blijkt nu uit onderzoek bij begaafde Remote Viewers; een van de twee locaties past beter bij de beschrijving van de proefpersoon dan de andere locatie. Soms is het heel duidelijk, soms is het wat minder duidelijk maar eentje er is er altijd de beste. Wat je nu doet is dat je pas nadat de locatie is beschreven door de succesvolle Remote Viewer, pas op dit moment ga je als beoordelaar bepalen welke van de 2 locaties het feitelijke doel was. Dus nadat de beschrijving door de proefpersoon binnen is. Je zou als beoordelaar een muntje kunnen opgooien en zeggen dat de ‘rode’ lokatie het doel was als er ‘kop’ uit de worp komt en de ‘zwarte’ locatie het doel was bij ‘munt’.
Maar de crux is juist dat we niet een standaard toevalsproces als een muntje gebruiken maar een maatschappelijk en financieel relevant proces, een online roulette waar je geld kunt inzetten en de dubbele inzet wordt uitbetaald bij winst. En in deze ARV experimenten wordt dan ook echt geld ingezet en in dit geval op ‘rood’ als de proefpersoon de rode lokatie het best heeft beschreven. Immers de vraag aan de proefpersoon was ‘beschrijf de locatie die je over een uur te zien krijgt’ en de feedback die de proefpersoon krijgt is de ‘rode’ lokatie als de roulette op rood uitkomt.

De proefpersoon doet dus eigenlijk precies wat hij/zij altijd doet. Namelijk een locatie beschrijven. De proefpersoon hoeft helemaal niets te weten van de materiële kanten van de zaak. Hierdoor komt er geen extra emotionele druk op de proefpersoon die er wel zou zijn als hij/zij z’n talenten zou moeten gebruiken om direct de uitslag van een roulette te voorspellen. We mogen verwachten dat de prestaties van de proefpersoon dan ook min of meer gelijk zijn aan wat hij of zijn normaal doet in een niet op financieel gewin gericht RV experiment. Namelijk vaker wel dan niet de juiste locatie beschrijven. Maar in dit geval betekent het dat de keuze op welke kleur in te zetten vaker juist is.

Het is een simpel programmaatje om te simuleren wat er bij een serie van dergelijke trials zal gebeuren. Je moet wel steeds een keuze maken hoeveel in te zetten. Je zou bijvoorbeeld meer kunnen inzetten als de beschrijving beter klopt. Ik heb dit experiment gesimuleerd voor een simpele inzet-strategie. Begin met zeg 50 euro en zet altijd de helft in van wat je in kas hebt. Dus als je een paar keer wint groeit je kapitaal en zal je hoger inzetten. Bij een paar keer verlies ga je steeds minder inzetten. Het programmaatje brak af als de inzet zo klein werd dat een online casino dat niet als inzet accepteert. Tot mijn verbazing bleek dat je als je uitging van de prestatie van bekende Remote Viewers als Joe McMonagle in verreweg de meeste simulaties na een dertigtal trials behoorlijk rijk was geworden. Zelden werd de simulatie afgebroken wegens te weinig geld in kas en was je dus je oorspronkelijke kapitaal van 50 euro kwijt.
Ik geloofde die uitkomsten niet omdat een systematisch gebruik van ARV de parapsychologie in 1 slag onafhankelijk zou maken van subsidies en ik had waargenomen dat bekende Remote Viewers nog altijd subsidieaanvragen deden.
Het eerste formele ARV experiment werd uitgevoerd door een Amerikaanse groep onderzoeker oner leiding van Targ(ingenieur) en Puthoff (theoretisch fysicus). Ze gebruikten niet de online roulette die er in die dagen nog niet was, maar de zogenaamde ‘future markt’. Dit is iets met aandelen in de toekomst. Er zijn 2 mogelijkheden namelijk de aandelen worden meer of minder waard. Die future is niet geheel toevallig maar wordt wel onvoorspelbaar geacht. En dus was de Remote Viewer die locaties beschreef indirect en zonder het te weten de toekomstige ontwikkeling van aandelen aan het beschrijven. Na 10 trials was de winst meer dan een miljoen dollar. Dat resulteerde naast de wetenschappelijke aandacht ook in aandacht van o.a. de Wall Street journal.

Het logische vervolg op mijn simulaties was om eens de hele literatuur uit te pluizen op ARV experimenten. Ik vond 18 formele experimenten en als je alleen naar het financiële aspect keek was de gemiddelde winst ~5000 dollar. Tamelijk indrukwekkend hoewel bij een aantal experimenten een toevalsproces werd gebruikt dat niet fundamenteel toevallig was en waarbij de rol van kennis niet kon worden uitgesloten. Dat was al duidelijk bij het gebruik van de toekomstige waarde van aandelen, maar dergelijke kritiek is ook mogelijk bij het gebruik van laten we zeggen de uitkomst van sportevenementen. Als je iets van sport weet moet je ook op een beetje kunnen redeneren wat de uitkomst zal gaan zijn. Maar omdat de proefpersoon helemaal niets wisten van de financiële aspecten en niet weet welke van de twee alternatieve locaties is gekoppeld aan de twee toekomstige alternatieven is dat bezwaar minder groot dan het lijkt.

Toen besloot ik zelf op deze wijze geld te gaan verdienen. Fred Melssen ontwierp een volledig geautomatiseerd systeem waardoor het uitvoeren van deze complexe experimenten werd gereduceerd tot het invoeren van de e mailadressen van de deelnemers. Over die experimenten een volgend blog genaamd: “Is de SPR al steenrijk?”

Geschreven door Hoogleraar Dick Bierman

Reacties

Gerrit Bogaers

di, 08/25/2020 - 20:15

Hat antwoord is neen. Er wordt in bovenstaand artikel geen rekening gehouden met de geestelijke wereld, de relaties tussen de geestelijke wereld en de ontvanger, het medium. Ook de factoren van nut, noodzaak, geadresseerheid van doorgifte en ontvangst van geestelijke berichten, de ontvangstbereidheid en ontvangstcapaciteit, het  voor ontvangst vereiste bewustzijnsniveau van het medium, de aanwezigheid  en het in werking zijn van zijn of haar antenne, zijn of haar vertaalcapaciteit en zijn of haar zuiverheid om te mogen en te kunnen ontvangen, de verslaglegging en wijze van verslaglegging daarvan, getuigbebewijs en andere bewijzen, het wordt allemaal niet besproken.

Gelukkig zijn we niet afhankelijk van dit soort uit zijn aard te kort moeten schietende experimenten zoals voorgesteld.

Dagelijks ervaren ontelbaar veel mensen de aanwezigheid van contact op afstand en ingevingen van buiten de persoon van de ontvanger staande zenders uit een geestelijke dimensie, Structureel onderzoek naar deze ervaringen en de verwerking daarvan zouden de wetenschap van de werkelijkheid en de werkelijkheid een enorme dienst bewijzen. Mr G.J.A.M. Bogaers, Laren NH, auteur van een onderzoek over voorspellingen aan het medium Kees de Haar, de apocalyps van de aarde in vijf bedrijven, drie delen, Mr G.J.A.M. Bogaers B.V. Laren NH, oktober 2017. 

Gerrit Bogaers, Laren NH dinsdag 25 augustus 2020, 20.14 uur PM NT.

 

 

Laten we even aannemen dat paranormale verschijnselen worden veroorzaakt door geesten. Het zou precognitie verklaren, immers geesten kennen de toekomst dat is algemeen bekend en door vele getuigenverklaringen vastgesteld. Ik zie niet in waarom ze ook niet verantwoordelijk zouden kunnen zijn voor PK en Poltergeist (zie discussie met Aron Bijl in het Tijdschrift). Mutatis mutandis zie ik niet in waarom ze, de geesten dus, niet kunnen medieren bij de voorgestelde associatieve remote viewing. Immers zij weten de toekomst en dus ook de aanstaande uitkomst van de roulette.
Het is derhalve volstrekt onverklaarbaar dat er wordt gesteld dat voorspellen van de roulette niet mogelijk is ....omdat er nu eenmaal een geestelijke wereld is...

Dick Bierman

PS deze argumentatie illustreert ook goed dat je met geesten ALLES kan verklaren en zoals elke eerstejaars leert: als je een theorie hebt die alles kan verklaren en dus niet weerleggen dan is het geen wetenschappelijke theorie.

Gerrit Bogaers

za, 09/26/2020 - 13:03

Laren NH, zaterdag 26 september 2020, 13:02 uur PM.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        De reactie van professor Dick Bierman slaat zowel wat betreft zijn inhoudelijke reactie als wat betreft zijn PS  de plank mis. Alles begint bij goed en onbevangen lezen. Maar daar gaat het bij de heer Bierman in bovenstaande reactie op mijn eerdere reactie al mis.                                                       Beide stellingen die Bierman zelf formuleert, zijn niet mijn stellingen, maar verzonnen stellingen van Bierman die hij mij in de schoenen schuift en die hij vervolgens aanvalt.                                                                                                                                                                                                                            Volgens onderzoek van Profesor Van Hoesel over ethisch en eerlijk redeneren volgt de heer Bierman een oneerlijke discussiemethode.                                                                                                                                                                                                                                                                                                      Mijn stelling is dat degene die mogelijk geestelijke acties wil onderzoeken, ermee moet beginnen om geestelijk leven als bron van die mogelijke acties serieus te nemen.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        Geesten zijn net zoals mensen subject, ook als ze tot object van onderzoek worden gemaakt.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                      Met een respectloze houding jegens geesten-als-voorwerp- en als-verklaringsmodel-van-onderzoek, komt de wetenschap net zoals bij een respectloze houding jegens mensen-als-voorwerp- en als-verklaringsmodel-van-onderzoek niet verder als het gaat om het vinden van verklaringen vanuit de betrokken psyches, ervaringen, conclusies, handelingsmotieven enz. van geestelijk leven als onderzocht subject/object.  Wanneer een mens zonder respect wordt bejegend en onderzocht, krijgt men geen of verwrongen resultaten. Dat gebeurt naar mijn ervaring ook bij geesten die zonder respect worden bejegend en onderzocht.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                De heer Bierman liet zelf eerder weten dat hij een tegenstander is van het geestesmodel als verklaringsmodel. Het geestesmodel vindt hij geen elegant verklaringsmodel als oorzaak van zaken zoals merkwaardig toeval en serendipiteit.                                                                                                      Dat zo zijnde was ik benieuwd naar het antwoord op de vraag of Bierman uit eigen ervaring iets over geesten kan zeggen. Ik heb hem daarnaar gevraagd tijdens een algemene vergadering van de SPR. Hij antwoordde dat hij zelf een keer iets heeft te maken gehad met geesten en dat was tijdens een blinde proef, waarbij de proefleider uit een bak van filmaffiches een affiche trok en de proefpersoon in een andere - afgesloten - ruimte uit een andere bak met filmaffiches tegelijkertijd ook een filmaffiche trok. In zijn geval trok Bierman het affiche van de exorcist uit de bak, en wel precies het affiche dat de proefleider ook had getrokken. Bierman zei dat hij er met grote schrik aan terugdenkt. Ik besefte als onderzoeker van het geestesmodel als verklaringsmodel dat dit een kostelijke beloning was van geestelijke zijde richting de heer Bierman om hem een lesje te trachten te leren. Bierman heeft het echter niet begrepen, maar wat laat hij anderen in zijn kaarten kijken.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 Ik sta zelf een onbevooroordeelde onderzoekshouding voor. Zonder uitsluiting van welke onderzoekshoek dan ook, en met ingebrip van resultaten en waarschuwingen en goede aanwijzingen uit andere onderzoeksperspectieven. Als we niet van elkaar willen leren, of als e de andere ontkennen of als we de ander motieven en of stellingen in de schoenen schuiven die er niet zijn, dan is er iets mis. Professor Bierman mag elk fenomeen ontkennen, maar dan moet hij wel bewijs daarvoor hebben en dat heb ik van hem niet gezien. Integendeel. Bierman wil een geest uitrukken, maar dat kan hij niet. Hij heeft dat ook zelf bewezen. Hij trok zelf die kaart.